«Η Αγία Μαρίνα μαρτύρησε και αποκεφαλίστηκε σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρονών. Ο λαός συνδύασε το όνομά της με το ρήμα μαραίνω, πιστεύοντας ότι όπως μάρανε το δαίμονα που παρουσιάστηκε μπροστά της στη φυλακή, έτσι μαραίνει και τις αρρώστιες, τα ερπετά, και τους κακούς…»
Το συγκεκριμένο εκκλησάκι (ημιυπόγειο), θεωρείται από τα πλέον μυστικά και απαγορευμένα (για όσους γνωρίζουν) στην Αθήνα, που μπορεί κανείς να το δει μόνο μία φορά το χρόνο.
Στην υποβαθμισμένη ζώνη της βιομηχανικής περιοχής του αρχαίου Ελαιώνα των Αθηνών, βρίσκονται κρυμμένα τα μυστικά ξωκλήσια του Ελαιώνα (ή μάλλον ότι απέμεινε από αυτόν).
Ανάμεσα σε εγκαταλειμμένα και μη εργοστάσια, σε εγκαταστάσεις πρακτορείων μεταφορών, σε ερημωμένα κτίρια του περασμένου αιώνα, επιβιώνουν πάνω σε κατάλοιπα αρχαίων ιερών τα ξωκλήσια αυτά, στα οποία άλλοτε που στην περιοχή υπήρχαν μόνο περιβόλια, μπορούσε να ξαποστάσει ο διαβάτης και να ανάψει ένα κερί.
Στις 17/7/2013 επισκεφτήκαμε (για πρώτη φορά) το ημιυπόγειο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας. Βρίσκεται μέσα στο χώρο του εργοστασίου χημικών ROLCO-BIANYL στην οδό Αγίας Άννης, και ανήκει στο Δήμο Ταύρου.
Πριν να μετατραπεί σε βιομηχανική η περιοχή, στην τοποθεσία υπήρχε περιβόλι που ανήκε στον κτηματία Μ. Μαλικούτη. Σήμερα μπορεί κανείς να την επισκεφθεί αποκλειστικά και μόνο την ημέρα της γιορτής της.
Την ημέρα αυτή, γίνεται αρτοκλασία και μοιράζεται άρτος και γλυκά στους πιστούς, ενώ λειτουργεί ο ιερέας της Αγίας Άννας.
Το εκκλησάκι επισκέπτονται πολλοί πιστοί μεταξύ των οποίων και οι παλιοί κάτοικοι, που οι περισσότεροι μένουν πια σε άλλες περιοχές
Η φωτογράφηση της εκκλησίας κανονικά γίνεται με πολύ μεγάλη δυσκολία, σαν να πρόκειται για στρατιωτική περιοχή, λόγω της φύσης του εργοστασίου.
Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι εγκαταλειμμένη. Αντίθετα, είναι φροντισμένη και μοιάζει κόσμημα δίπλα στον όγκο του εργοστασίου.
Οι μικρές πληγές που της άφησε ο τελευταίος σεισμός του 1999 έχουν επουλωθεί, χάρη στη φροντίδα των ανθρώπων που τη συντηρούν.
Οι Γ. Σωτηρίου και Α. Ορλάνδος περιγράφουν ότι είναι μικρή, καμαροσκεπής, μονόκλιτη βασιλική, με ημιανοικτό νάρθηκα, ολικών διαστάσεων 4.65 x 9.15 μ. Φέρει κόγχη ημιεξαγονική, ενώ εσωτερικά διατηρεί μόνο την εικόνα της Πλατυτέρας (κόγχη στην οποία καταλήγει η ανατολική πλευρά του Ιερού Βήματος).
Στο νάρθηκα υπάρχει αρχαία αετούχος επιτύμβια στήλη. Αυτό που προκαλεί εντύπωση, είναι ότι στην οροφή υπάρχει (κάτι σαν) τρούλος, όχι κυκλικού σχήματος, αλλά ορθογωνίου.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες που να μαρτυρούν την ακριβή χρονολογία κατασκευής του κτίσματος.
Επιμέλεια κειμένων, φωτογραφίες: Παναγιώτης Δευτεραίος
Δραστηριότητα:urban bike exploration & urban speleology
Συμμετείχαν: Αλέξανδρος Γλαράκης, Παναγιώτης Δευτεραίος
Πληροφορίες κειμένων: α) Ζωή Ρωπαΐτου-Τσαπαρέλη, Ο Ελαιώνας της Αθήνας, Αθήνα 2006β) Χαράλαμπος Μπούρας, Βυζαντινή Αθήνα, Αθήνα 2010
Πηγή: ΑΣΤΙΚΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ
Κατηγορίες:Άρθρα/Παρουσιάσεις
Σύλλογος Φίλων Περιηγητών 
Σχολιάστε