Βιογραφία

Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ. Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι. Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.

Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν. Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε. Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν: «Ωσαννά· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ».

Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου». Πορεύεται και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά. Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση.

Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου. Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.

Tο Μοναστήρι της Βηθφαγή: Δείτε από που ξεκίνησε η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα

Στο ψηλότερο σημείο της περιοχής, εκεί που η θέα των Ιεροσολύμων κόβει την ανάσα, στέκεται το Μοναστήρι της Βηθφαγή, που σήμερα έχει την τιμητική του καθώς σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του συγκροτήματος βρίσκεται ο βράχος από τον οποίο ο Χριστός ανέβηκε στο γαϊδουράκι του αλλά και η μοναδική εικόνα της Βαϊοφόρου.

Η εικόνα της Βαϊοφόρου περιγράφει έντεχνα το ιστορικά γεγονός της θριαμβευτικής εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, αποκαλύπτοντας συγχρόνως και το βαθύτερο νόημα των συμβάντων. Είναι επίσης η πρώτη στη σειρά των εικόνων εκείνων που αναφέρονται στα Πάθη και την συναντούμε στην εκκλησιαστική τέχνη από τα πρώτα κιόλας χριστιανικά χρόνια, στις Σαρκοφάγους των Κατακομβών.

Στην εικόνα βλέπουμε τον Χριστό καθισμένο σε υποζύγιο και τους Μαθητές να ακολουθούν, με επί κεφαλής τον απόστολο Πέτρο. Η πομπή πορεύεται προς την πύλη της εισόδου της πόλεως, όπου Τον αναμένει πλήθος κόσμου, κρατώντας κλαδιά από βάγια και φοίνικες.

Αριστερά και πίσω από το σημείο απεικόνισης του Χριστού ζωγραφίζεται βραχώδης τόπος. Έτσι προσδιορίζεται η ακτίνα της πορείας του Χριστού και των Μαθητών από τη Βηθφαγή.

Η σκηνή εμπλουτίζεται με την παρουσία των «άκακων παίδων του Ισραήλ» τα οποία είτε ανεβασμένα στα δέντρα για το κόψιμο των κλάδων είτε στρώνοντας τα ιμάτια τους στο δρόμο για την υποδοχή του Χριστού, εκπροσωπούν τις αγνές και άδολες ψυχές που υποδέχονται τον «Βασιλέα της Δόξης».

Ο Χριστός ζωγραφίζεται καθισμένος πλάγια πάνω στο υποζύγιο ευλογών. Έτσι φαίνεται σαν να είναι ένας ένθρονος και δοξασμένος ηγέτης, που επισκέπτεται τους υπηκόους Του. Στο άλλο Του χέρι κρατάει κλειστό ειλητάριο, σύμβολο του νόμου της Καινής Διαθήκης, που πρόκειται να συνάψει με τον άνθρωπο προσφέροντας ως λύτρο το Αίμα Του. Η ελαφρά προς τα πίσω στροφή της κεφαλής Του δίνει την εντύπωση ότι συνομιλεί με τον πρώτο της χορείας των Μαθητών, τον απόστολο Πέτρο.

Ο αγιογράφος θέλει μ” αυτό να επισημάνει ότι ο δοξαζόμενος από το πλήθος ηγέτης, αν και φαίνεται ως βασιλεύς, δεν είναι άλλος παρά ο «Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου».

Ο Ιησούς μάλιστα κάθισε στον πώλο, στον οποίο δεν είχε ξανακαθίσει άνθρωπος πριν, πατώντας σε ένα βράχο για να μπορέσει να καθίσει καλύτερα. Αυτός ο βράχος υπάρχει μέχρι σήμερα και τον επισκέπτονται οι προσκυνητές, όπως επισκέπτονται και όλα τα άγια προσκυνήματα. Η περιοχή εκεί όπως λένε οι μαρτυρίες αλλά και όπως θα ακούσετε να αποκαλύπτει και η μοναχή που ζει εκεί, κάθε χρόνο μυροβλίζει.

Σήμερα στον μοναστήρι της Βαϊοφόρου ζει μια και μόνο μοναχή που φυλά το άγιο αυτό προσκύνημα, προφυλάγοντας το, το από τα εχθρικά συναισθήματα αλλόθρησκων και τις εγκληματικές ενέργειες στις οποίες υποβάλλονται από τα άγια προσκυνήματα και οι μοναχοί. Έφτασε σε αυτό το μοναστήρι πριν 20 χρόνια και το αγάπησε, ένιωσε μέσα της μια φλόγα που δεν έσβησε ποτέ, ως σήμερα όπως μας λέει η ίδια στο βίντεο που ακολουθεί.

Ενώ περνά δύσκολες στιγμές μέσα σε τόσους μουσουλμάνους, εντούτοις δεν σκέφτηκε ποτέ να εγκαταλείψει την περιοχή όπου ο Χριστός μαρτύρησε για τα πάθη μας και αναστήθηκε για την σωτηρία μας και την αιώνια ζωή.

Έθιμα

• Στο χωριό Πετροκέρασα Χαλκιδικής φιλοξενείται κάθε χρόνο (τουλάχιστον από το 1768) τμήμα του Τιμίου Σταυρού που έρχεται από τη Μονή Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Το Τίμιο Ξύλο φυλάσσεται στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία την Κυριακή των Βαΐων και τη Μεγάλη Δευτέρα, προσελκύοντας πλήθος πιστών. Το έθιμο γίνεται σε ανάμνηση της σωτηρίας του χωριού από θανατηφόρα αρρώστια, πιθανώς πανώλη.
• Την Κυριακή των Βαΐων, στην Κέρκυρα, γίνεται η μεγάλη λιτανεία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα με τη συνοδεία των φιλαρμονικών της πόλης, σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από τη φοβερή πανώλη που το 1629 χτύπησε αλύπητα τους Κερκυραίους.
• Στα βάγια, που μοιράζονται στην εκκλησία, ο λαός αποδίδει μαγική δύναμη, γι’ αυτό τα φυλάσσει στο εικονοστάσι του σπιτιού ως πρόχειρο μέσο κατά της βασκανίας.
• Την ημέρα αυτή συνηθίζονται τα βαγιοχτυπήματα, να χτυπά δηλαδή ο ένας τον άλλο με βάγια, στη βάση της αρχέγονης αντίληψης για τη μετάδοση με τον τρόπο αυτό της δύναμης του χλωρού κλαδιού σε αυτόν που δέχεται το χτύπημα.
• Παλαιότερα άδονταν κάλαντα και την Κυριακή των Βαίων.

Πηγή: sansimera.gr, ekklisiaonline.gr, saint.gr, neoskosmos.com

Κατηγορίες:Μεγάλη Εβδομάδα

Ετικέτες: Έθιμα, Βιογραφία, Κυριακή των Βαΐων, Μονή της Βηθφαγή