Το κάστρο των Ιωαννίνων χτίστηκε το 528 μ.Χ, μέσα στα πλαίσια του σχεδίου του αυτοκράτορα Ιουστινιανού για την οχύρωση του Βυζαντινού κράτους. Είναι το πιο αρχαίο βυζαντινό κάστρο, το οποίο την εποχή του Αλή Πασά αποτελούσε το μεγαλύτερο διοικητικό κέντρο ολόκληρης της Ελλάδας. Μέσα στο Κάστρο αναπτύχθηκαν τα ελληνικά γράμματα, εκεί έζησε ο Αλή Πασάς το μεγάλο του έρωτα με την κυρά-Βασιλική, εκεί ερωτεύτηκε την κυρά-Φροσύνη
την ερωμένη του γιου του, εκεί δίδαξαν οι μεγάλοι δάσκαλοι του Γένους, εκεί σπούδασαν την τέχνη του πολέμου οι μεγάλοι οπλαρχηγοί. Αυτό το ιστορικής σημασίας κάστρο αποτελείται από τέσσερα τμήματα: τον εξωτερικό περίβολο, τη Β.Δ. ακρόπολη με το Ασλάν Τζαμί, την Ν.Α. ακρόπολη με το Ιτς Καλέ και την Καστροπολιτεία, την παλαιά πόλη των Ιωαννίνων. Η έκταση μέσα στα τείχη του είναι 200 στρέμματα περίπου, έχει περίμετρο 2.000 μέτρων και πλάτος 10μ.

Στη φώτο βλέπουμε το κτήριο του Βυζαντινού Μουσείου. Πρόκειται για ένα κτήριο, το οποίο είναι κτισμένο το 1958, από τον Ελληνικό Στρατό για χρήση βασιλικού περιπτέρου. Σήμερα χρησιμοποιείται ο όροφός του, ως γραφεία, και το ισόγειο ως μουσείο.

Και το Φετιχιέ Τζαμί, σε έναν χώρο, στον οποίο θεωρείται πως βρισκόταν η θέση του Βυζαντινού μητροπολιτικού ναού του Αρχάγγελου Μιχαήλ, προστάτη της πόλης. Μετά το 1430 χτίσθηκε το πρώτο ξύλινο τζαμί με την προσωνυμία «Φετιχιέ Τζαμί» (τζαμί της κατάκτησης). Το 1611, μετά το αποτυχημένο επαναστατικο κίνημα του Διονυσίου του Φιλόσοφου, ανεγείρεται μολυβδοσκέπαστο τζαμί. Το 1795, ο Αλή Πασάς το ξαναέχτισε δίνοντάς του την σημερινή του μορφή.

Κατηγορίες:Άρθρα/Παρουσιάσεις